Al eerder hebben wij al aangegeven:
SCP: coronacrisis vraagt om herijking ouderenzorg.
De coronacrisis vraagt om een kritische reflectie op het idee dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven leven. Ook zouden beleidsmakers bij hun beslissingen nadrukkelijker de balans tussen zorg, gezondheid en kwaliteit van leven. Dat stelt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in het signalement ‘Zicht op de samenleving in coronatijd’.
De overheid probeert de laatste jaren om ouderen zo lang mogelijk thuis te laten wonen en maatschappelijk te laten participeren. Dit streven stond al onder druk door een gemankeerde ondersteuningsstructuur. Het SCP wijst in dit verband op de gevolgen van de centralisaties in het sociaal domein. “Voor veel burgers is niet duidelijk waar ze een beroep op kunnen doen, de context van bezuinigingen domineert en voor beleidsmakers en politici is het vaak onduidelijk hoe grondrechten op deze terreinen in de praktijk gerealiseerd moeten worden”, aldus het SCP.
- 40 % van de ouderen wil uiteindelijk niet thuis blijven
- Volledige zorg thuis is duurder dan dat in een woonzorgcentrum
- Volledige verpleegzorg thuis is veel duurder dan dat in een verpleeghuis
Daar komen nu nieuwe argumenten bij in het bovengenoemde rapport. Het blad Skipr gaf op 19-05-2020 een samenvatting over de ouderenzorg uit dat rapport:
SCP: coronacrisis vraagt om herijking ouderenzorg.
De coronacrisis vraagt om een kritische reflectie op het idee dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig moeten blijven leven. Ook zouden beleidsmakers bij hun beslissingen nadrukkelijker de balans tussen zorg, gezondheid en kwaliteit van leven. Dat stelt het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in het signalement ‘Zicht op de samenleving in coronatijd’.
De overheid probeert de laatste jaren om ouderen zo lang mogelijk thuis te laten wonen en maatschappelijk te laten participeren. Dit streven stond al onder druk door een gemankeerde ondersteuningsstructuur. Het SCP wijst in dit verband op de gevolgen van de centralisaties in het sociaal domein. “Voor veel burgers is niet duidelijk waar ze een beroep op kunnen doen, de context van bezuinigingen domineert en voor beleidsmakers en politici is het vaak onduidelijk hoe grondrechten op deze terreinen in de praktijk gerealiseerd moeten worden”, aldus het SCP.
Verschraling
Waren zelfstandigheid en participatie van kwetsbare groepen sowieso al precaire uitgangspunten, door de coronacrisis zijn deze nog verder onder druk komen te staan. Veel formele en informele steunstructuren zijn op dit moment gedeeltelijk heel dan wel geheel buiten werking gesteld, met onvervulde zorg- en ondersteuningsbehoeften, eenzaamheid, cognitieve achteruitgang, uitsluiting en verschraling van de levenskwaliteit als gevolg.
Sociale cohesie
Volgens het SCP moeten we er niet op rekenen dat deze problemen door de veronderstelde toegenomen sociale cohesie vanzelf worden opgelost. Het SCP ziet eerder nog kwetsbare groepen zoals ouderen, mensen met een psychische kwetsbaarheid en mantelzorgers verder in de verdrukking komen, zeker naarmate er meer coronamaatregelen van kracht blijven. Kwetsbare groepen zouden daarom extra aandacht moeten krijgen.
Tussenvoorziening
In het geval van zelfstandig wonende ouderen denkt het SCP aan het creëren van tussenvoorzieningen tussen thuis en verpleeghuis. “Als we de bepaalde maatregelen moeten volhouden, hoe zorgen we er dan voor dat de maatschappelijke participatie van deze groep niet verder achteruit gaat? Hoe zorgen we ervoor dat de professionele en informele zorg voor deze groep in tact en toegankelijk blijft? Moet nog steeds het uitgangspunt zijn dat ouderen thuis blijven tot het niet meer gaat, waarna zij in een verpleeghuis terecht kunnen, of zijn er toch ook tussenvormen van woonmogelijkheden, zoals groepsgewijs wonen? Het was al duidelijk dat er een grote behoefte bestaat aan tussenvoorzieningen tussen thuis en verpleeghuis, de crisis lijkt het belang ervan te onderstrepen.”
Evenwicht
Voor wat de intramurale ouderenzorg betreft pleit het SCP voor een evenwicht tussen bescherming tegen besmetting en de kwaliteit van leven. Nu er pilots met een gefaseerde openstelling van zijn gaan lopen, dringen zich volgens het SCP allerlei vragen op: “Wat als de pilots leiden tot een verhoogd aantal besmettingen én minder eenzaamheid én meer ondersteuning? Wat gebeurt er als we landelijk een tweede golf van besmettingen gaan zien? Gaan we dan weer op dezelfde wijze met deze kwetsbare groep om? Wat zijn mogelijkheden om binnen het bredere perspectief op kwaliteit van leven en de bescherming van de volksgezondheid andere keuzes of andere aanpakken te kiezen die minder afbreuk doen aan de kwaliteit van leven?”
Eerlijk gesprek
Om een juiste afweging te maken zullen de verpleeghuizen nog nadrukkelijker “het goede en eerlijke gesprek over kwaliteit van leven” moeten voeren met bewoners en hun naasten. Het SCP stelt zich –ook in meer algemene zin- op het standpunt dat kwaliteit van leven en van de samenleving op meer berust dan alleen volksgezondheid. “Bij het langer aanhouden van deze situatie wordt het steeds duidelijker dat het beschermen van de volksgezondheid voor veel groepen ten koste gaat van de algehele kwaliteit van leven en de kwaliteit van de samenleving. Dit geldt niet alleen voor kwetsbare groepen (zoals hulpbehoevende ouderen), maar eigenlijk voor bijna iedereen in de samenleving.”
Rapport en samenvatting in de leeskelder bij overig nieuws.
Waren zelfstandigheid en participatie van kwetsbare groepen sowieso al precaire uitgangspunten, door de coronacrisis zijn deze nog verder onder druk komen te staan. Veel formele en informele steunstructuren zijn op dit moment gedeeltelijk heel dan wel geheel buiten werking gesteld, met onvervulde zorg- en ondersteuningsbehoeften, eenzaamheid, cognitieve achteruitgang, uitsluiting en verschraling van de levenskwaliteit als gevolg.
Sociale cohesie
Volgens het SCP moeten we er niet op rekenen dat deze problemen door de veronderstelde toegenomen sociale cohesie vanzelf worden opgelost. Het SCP ziet eerder nog kwetsbare groepen zoals ouderen, mensen met een psychische kwetsbaarheid en mantelzorgers verder in de verdrukking komen, zeker naarmate er meer coronamaatregelen van kracht blijven. Kwetsbare groepen zouden daarom extra aandacht moeten krijgen.
Tussenvoorziening
In het geval van zelfstandig wonende ouderen denkt het SCP aan het creëren van tussenvoorzieningen tussen thuis en verpleeghuis. “Als we de bepaalde maatregelen moeten volhouden, hoe zorgen we er dan voor dat de maatschappelijke participatie van deze groep niet verder achteruit gaat? Hoe zorgen we ervoor dat de professionele en informele zorg voor deze groep in tact en toegankelijk blijft? Moet nog steeds het uitgangspunt zijn dat ouderen thuis blijven tot het niet meer gaat, waarna zij in een verpleeghuis terecht kunnen, of zijn er toch ook tussenvormen van woonmogelijkheden, zoals groepsgewijs wonen? Het was al duidelijk dat er een grote behoefte bestaat aan tussenvoorzieningen tussen thuis en verpleeghuis, de crisis lijkt het belang ervan te onderstrepen.”
Evenwicht
Voor wat de intramurale ouderenzorg betreft pleit het SCP voor een evenwicht tussen bescherming tegen besmetting en de kwaliteit van leven. Nu er pilots met een gefaseerde openstelling van zijn gaan lopen, dringen zich volgens het SCP allerlei vragen op: “Wat als de pilots leiden tot een verhoogd aantal besmettingen én minder eenzaamheid én meer ondersteuning? Wat gebeurt er als we landelijk een tweede golf van besmettingen gaan zien? Gaan we dan weer op dezelfde wijze met deze kwetsbare groep om? Wat zijn mogelijkheden om binnen het bredere perspectief op kwaliteit van leven en de bescherming van de volksgezondheid andere keuzes of andere aanpakken te kiezen die minder afbreuk doen aan de kwaliteit van leven?”
Eerlijk gesprek
Om een juiste afweging te maken zullen de verpleeghuizen nog nadrukkelijker “het goede en eerlijke gesprek over kwaliteit van leven” moeten voeren met bewoners en hun naasten. Het SCP stelt zich –ook in meer algemene zin- op het standpunt dat kwaliteit van leven en van de samenleving op meer berust dan alleen volksgezondheid. “Bij het langer aanhouden van deze situatie wordt het steeds duidelijker dat het beschermen van de volksgezondheid voor veel groepen ten koste gaat van de algehele kwaliteit van leven en de kwaliteit van de samenleving. Dit geldt niet alleen voor kwetsbare groepen (zoals hulpbehoevende ouderen), maar eigenlijk voor bijna iedereen in de samenleving.”
Rapport en samenvatting in de leeskelder bij overig nieuws.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten